w leczeniu przewlekłego bólu kręgosłupa i kończyn dolnych
Stymulacja rdzenia kręgowego (SCS, ang. Spinal Cord Stimulation) to metoda leczenia przewlekłego bólu, stosowana u pacjentów, u których zawiodły inne formy terapii – w tym farmakoterapia, rehabilitacja oraz zabiegi chirurgiczne. Zabieg polega na wszczepieniu elektrod w przestrzeń zewnątrzoponową, które emitują impulsy elektryczne do rdzenia kręgowego, modulując przewodzenie sygnałów bólowych.
Wskazania do zabiegu
Zespół bólu pooperacyjnego kręgosłupa (tzw. FBSS – Failed Back Surgery Syndrome)
Zespół bólowy kończyn dolnych – np. rwa kulszowa, neuropatia cukrzycowa, polineuropatie
Zespół odruchowej dystrofii współczulnej (CRPS I i II)
Przewlekły ból pourazowy lub poudarowy
Zespół bólu niedokrwiennego kończyn dolnych (np. w przebiegu choroby naczyń obwodowych – jako leczenie wspomagające)
Konsultacja i kwalifikacja do wszczepienia stymulatora rdzenia kręgowego (SCS)
Pierwszym krokiem w leczeniu przewlekłego bólu z wykorzystaniem stymulatora rdzenia kręgowego jest szczegółowa konsultacja neurochirurgiczna. Podczas wizyty lekarz:
przeprowadza dokładny wywiad medyczny i badanie neurologiczne,
analizuje dotychczasowe wyniki badań obrazowych i dokumentację leczenia bólu,
ocenia, czy wcześniejsze metody (farmakologiczne, zabiegowe, rehabilitacyjne) były skuteczne,
kwalifikuje pacjenta do próby stymulacji (tzw. okres testowy), która pozwala ocenić skuteczność terapii przed ostatecznym wszczepieniem urządzenia.
Dzięki temu procesowi pacjent ma pewność, że zabieg jest dostosowany do jego indywidualnej sytuacji i daje realną szansę na zmniejszenie bólu.
ZABIEG -Wszczepienie stymulatora rdzenia kręgowego (SCS)
czas zabiegu
pobyt w szpitalu
rekonwalescencja
„Powyższe wartości są czasem normatywnym, tzn. czasem planowanym i uśrednionym najczęściej występującym u Pacjentów”.
Przygotowanie do zabiegu
Konsultacja anestezjologiczna odbywa się po zakwalifikowaniu do zabiegu, natomiast dodatkowo w dniu zabiegu lekarz anestezjolog odbywa ponownie rozmowę z Pacjentem. Termolezja jest przeprowadzana w znieczuleniu miejscowym z ewentualnym użyciem łagodnych dożylnych leków uspokajających na sali operacyjnej pod kontrolą RTG.
Prosimy o zapoznanie się z ogólnymi dokumentami dotyczącymi zabiegów ZOBACZ
Przebieg zabiegu
1. Etap próbny (testowy):
W trybie krótkiej hospitalizacji
Pod kontrolą RTG do przestrzeni zewnątrzoponowej wprowadza się elektrody stymulujące
Elektrody podłącza się do zewnętrznego programatora
Pacjent przez kilka dni ocenia skuteczność działania stymulacji
2. Etap właściwy (wszczepienie stałe):
Zabieg w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym
Chirurg wykonuje niewielkie nacięcie skóry i wszczepia elektrody oraz generator impulsów (pod skórą – zwykle w okolicy pośladka lub brzucha)
System jest programowalny – dostosowywany indywidualnie do potrzeb pacjenta
Zabieg trwa zazwyczaj około 1 godziny
Efekty i korzyści
Znaczące zmniejszenie dolegliwości bólowych
Zmniejszenie zapotrzebowania na leki przeciwbólowe, w tym opioidy
Poprawa jakości życia i sprawności funkcjonalnej
Odwracalność metody – możliwość wyłączenia lub usunięcia układu w razie potrzeby
Rekonwalescencja
Hospitalizacja po wszczepieniu trwa zazwyczaj 1–2 dni
Powrót do codziennych aktywności możliwy po kilku dniach, z ograniczeniem wysiłku fizycznego
Przez kilka tygodni należy unikać gwałtownych ruchów i schylania się
Pełne ustawienie parametrów stymulacji odbywa się na wizytach kontrolnych (indywidualna kalibracja)
