Przykurcz Dupuytrena to choroba obejmująca rozcięgno dłoniowe – miękkiej struktury leżącej bezpośrednio pod skórą i tkanką podskórną ręki po stronie dłoniowej. W przykurczu Dupuytrena dochodzi do zwłóknienia rozcięgna dłoniowego z wytworzeniem się w jego strukturze zgrubień pod postacią guzków oraz pasm łącznotkankowych. Zwłóknienie i pogrubienie tkanki włóknistej prowadzi do nieodwracalnego w sposób naturalny przykurczu dłoni i palców. Choroba zdecydowanie częściej występuje u mężczyzn niż kobiet. Przyczyna choroba Dupuytrena nie do końca jest znana, ale badania sugerują podłoże genetyczne. Rozwojowi choroby może sprzyjać ilość powtarzających się mikrourazów w obrębie ręki np. podczas wykonywanej pracy. Choroba rozwija się na przestrzeni miesięcy a nawet lat. Obejmować może jedną kończynę jak również obie. Najczęstsza lokalizacja obejmuje podstawę palca serdecznego i małego, rzadziej palca środkowego, wskazującego i kciuka. Zgrubienia w obrębi ręki mogą być bolesne i w znacznym stopniu utrudniać czynności wykonywane na co dzień.
Wskazania
Zwykle większość chorych decyduje się na zabieg operacyjny gdy przykurcz ogranicza ich codzienną aktywność lub gdy choroba szybko postępuje. Klinicznym wskazaniem do zabiegu operacyjnego jest przykurcz w stawie śródręczno-paliczkowym (MCP) jest większy niż 30 stopni lub w stawie międzypaliczkowym (PIP) większy niż 15 stopni. Znacznie lepsze wyniki pooperacyjne dotyczą tych przypadków, w których zajęte stawów MCP niż PIP.
Konsultacja i kwalifikacja do zabiegu
Podczas wizyty w gabinecie lekarz zbierze dokładny wywiad (m.in. pod kątem wystąpienia jednostki chorobowej w rodzinie), przebyte urazy w obrębie ręki oraz wykluczy lub potwierdzi choroby współistniejące mogące mieć podobny obraz kliniczny.
Po zebraniu wywiadu lekarz przeprowadzi badanie przedmiotowe określając lokalizacje zmian, ilość zmian, stopień deformacji , stopień dysfunkcji oraz zakres ruchomości palców. Określi ponadto prawidłowość czucia i ukrwienia. W przypadku nasuwających się wątpliwości lub współistniejących jednostek chorobowych przeprowadzi badania USG lub zleci badanie RTG. Ocena stopnia przykurczu oraz moblilności palców będzie istotnym elementem porównawczym podczas procesu leczeniu w przypadku decyzji o leczeniu zachowawczym.
ZABIEG – zespół rowka nerwu łokciowego
czas zabiegu
pobyt w szpitalu
rehabilitacja
„Powyższe wartości są czasem normatywnym, tzn. czasem planowanym i uśrednionym najczęściej występującym u Pacjentów”.
Przygotowanie do zabiegu
Prosimy o zapoznanie się z ogólnymi dokumentami dotyczącymi zabiegów ZOBACZ
Przebieg zabiegu
Operacja uwolnienia przykurczu Dupuytrena w zależności od stopnia zaawansowania choroby oraz techniki operacyjnej trwa od 30 do 120 minut choroby. Zabieg przeprowadzany jest najczęściej w znieczuleniu miejscowym lub sedacji dożylnej. Celem zabiegu operacyjnego jest przecięcie lub całkowite usunięcie zgrubiałych i przerośniętych fragmentów tkanki łącznej. W miejscu wykonywanego nacięcia zakłady się szwy oraz jałowy opatrunek. W przypadku bardzo dużych deformacji niezbędny czasami okazuje się miejscowy przeszczep skóry.
Techniki stosowane przez chirurga wykonującego zabieg to:
- Aponeurotomia otwarta – wykonanie kilku lub kilkunastu drobnych nacięć okolicy przerośniętych fałdów, dzięki którym możliwe jest rozciągnięcie przykurczu. Metoda ta stosowana jest w deformacjach o mniejszym stopniu zaawansowania.
- Fasciotomia częściowa (najbardziej uniwersalna) – technika operacyjna, podczas której chirurg wykonuje nacięcie a następnie rozdziela fałdy łącznotkankowe. Zwłókniałe tkanki nie są usuwane w całości ale samo ich wyseparowanie zmniejsza przykurcz jednocześnie zwiększając ruchomość palców.
- Fasciotomia enzymatycza – polega na wstrzyknięciu do rozcięgna kolagenazy – enzymu produkowanego przez szczep bakterii Clostridium histolyticum. Podanie tego ezymu powoduje rozpad kolagenu oraz stopniowe uwolnienie przykurczu.
Po zabiegu
Powikłania po zabiegu występują stosunkowo rzadko. Lekarz prowadzący zleca odpowiednie postępowanie pozabiegowe zgodnie z wykonywaną techniką. Kończyna unieruchomiona jest najczęściej w miękkim opatrunku, czasami niezbędne jest zastosowanie odpowiedniej ortezy. Opatrunki zmieniane są w gabinecie zabiegowym przez wykwalifikowany personel pielęgniarski którego pracę nadzoruje lekarz. Zmiany opatrunku jak również usunięcie szwów wykonywane jest w sterylnych warunkach, tak aby nie doszło do wtórnej infekcji rany pooparacyjnej i związanych z nią komplikacji w procesie gojenia. Szwy usuwane są między 10 a 14 dobą od zabiegu operacyjnego. W dniu usunięcia szwów wykonywana jest ponadto konsultacja z fizjoterapeutą celem wdrożenia szybkiego procesu usprawniania i powrotu Pacjenta do pełnej sprawności. Konsultacja z lekarzem prowadzącym oraz przeprowadzenie kontroli ortopedycznej ma miejsce po 4 tygodniach od zabiegu. W każdym momencie procesu leczenia możliwy jest kontakt z lekarzem prowadzącym.
Lekarze wykonujący zabieg
lek. med. Krzysztof Onaczyszyn
dr n. med. Juliusz Dec
lek. med. Mariusz Smolik
Specjalista Ortopeda Traumatolog
