Prehabilitacja to wielokierunkowe przygotowanie pacjenta do leczenia operacyjnego. Jej celem jest poprawa ogólnej wydolności organizmu, aby zmniejszyć ryzyko powikłań pooperacyjnych i przyspieszyć powrót do samodzielności. To nie „rehabilitacja po”, tylko przemyślany program „przed”, który zaczyna się kilka tygodni przed zabiegiem.
Dlaczego jest ważna?
Szybsza pionizacja i samodzielność po operacji (wstawanie, chodzenie, schody).
Mniej bólu i łatwiejsza kontrola obrzęku — ciało „zna” ruchy, których będziesz potrzebować po zabiegu.
Mniejsze ryzyko powikłań związanych z oddechem, krążeniem i gojeniem.
Lepsza jakość chodu i równowagi (szczególnie istotne w ortopedii: biodro/kolano).
Poczucie spokoju — wiesz, co Cię czeka i jak sobie poradzić.
Dla kogo?
Dla pacjentów przed zabiegami ortopedycznymi (np. endoprotezoplastyka biodra/kolana, artroskopia, zabiegi barku, operacje kręgosłupa), ale też przed innymi operacjami, jeśli lekarz zaleci przygotowanie.
Kiedy zacząć i jak długo trwa?
Idealnie 4–6 tygodni przed planowanym zabiegiem. Jeśli czasu jest mniej — nawet 2 tygodnie dobrze zaplanowanej prehabilitacji mają sens. Program i intensywność dobiera się do Twojego stanu zdrowia.
Z czego składa się prehabilitacja? (w praktyce)
1) Trening ruchowy ukierunkowany na zabieg
Siła i kontrola: pośladki i rotatory biodra (THA), mięsień czworogłowy i wyprost kolana (TKA), stabilizacja tułowia (kręgosłup), kontrola łopatki (bark).
Zakres ruchu i równowaga: ćwiczenia mobilności, trening balansu, nauka wstawania i siadania, „technika schodów”.
Zadania funkcjonalne: to, czego będziesz realnie potrzebować po operacji — wstawanie z łóżka, przenoszenie ciężaru, obrót, krótkie spacery.
2) Nauka bezpiecznego poruszania się
Kule łokciowe: dobór wysokości, rytm kroków, skręty, chodzenie po schodach, manewry w ciasnych przestrzeniach.
Transfery: łóżko–krzesło, toaleta, samochód.
Przygotowanie domu: stabilne krzesło, podwyższone siedzisko, uchwyty w łazience, usunięcie dywaników–„poślizgaczy”.
3) Oddech i krążenie
Proste ćwiczenia oddechowe, aktywacja przepony, wczesne „rozruszanie krążenia” (spacery, rower stacjonarny niskiej intensywności) — to pomaga zmniejszyć ryzyko powikłań oddechowych i zakrzepowych.
4) Żywienie i nawodnienie
Ocena stanu odżywienia; plan posiłków z odpowiednią ilością białka i kalorii.
W razie niedoborów — suplementacja/żywienie medyczne po konsultacji.
Nawodnienie zgodnie z zaleceniami (szczególnie ważne przy intensywniejszym ruchu).
5) Optymalizacja medyczna
Kontrola chorób przewlekłych (ciśnienie, cukrzyca), uzupełnienie niedoborów (np. żelaza, witaminy D) — zgodnie z zaleceniami lekarza.
Omówienie leków, które trzeba będzie odstawić lub zmienić przed zabiegiem.
6) Styl życia i psychologia
Rzucenie palenia (najlepiej ≥4 tygodnie przed), ograniczenie alkoholu.
Sen i stres: higiena snu, proste techniki relaksacyjne.
Edukacja bólu i oczekiwań: co wolno/kiedy, jak dbać o ranę i bliznę, jak wygląda pierwszy tydzień po.
Jak może wyglądać przykładowy plan (ortopedia)
Częstotliwość: 2–3 sesje tygodniowo z fizjoterapeutą + krótkie ćwiczenia w domu codziennie.
Jedna sesja (40–60 min):
Rozgrzewka i oddech (5–10 min).
Siła i kontrola (20 min):
THA: odwodziciele biodra, prostowniki, kontrola miednicy (zapobieganie „opadaniu” miednicy).
TKA: wyprost kolana, czworogłowy, propriocepcja (poduszka sensomotoryczna).
Funkcja (10–15 min): wstawanie–siadanie, chód, schody, transfery.
Mobilność i chłodzenie (5–10 min): zakres ruchu, delikatne rozluźnianie tkanek.
Edukacja + zadanie domowe (2–3 proste ćwiczenia z liczbą powtórzeń).
Codziennie w domu (15–25 min): krótki spacer/rower stacjonarny, 2–3 ćwiczenia siłowo–stabilizacyjne, praktyka z kulami (jeśli przewidziane po zabiegu), 5 minut ćwiczeń oddechowych.
Bezpieczeństwo: kiedy przerwać i skontaktować się z personelem?
Gorączka, infekcja, ból narastający mimo odpoczynku, duszność, zawroty głowy, nagły obrzęk lub zaczerwienienie kończyny, wszelkie wątpliwości co do zaleconych leków.
Zawsze ćwicz w bezpiecznym zakresie bólu i według indywidualnych zaleceń.
Najczęstsze pytania
Czy prehabilitacja „zastąpi” rehabilitację po?
Nie. To przygotowanie do operacji. Po zabiegu i tak wdrażamy rehabilitację, ale startujesz z lepszego poziomu.
Czy dam radę, jeśli jestem „niesportowy/a”?
Tak. Ćwiczenia są proste i dopasowane do Twoich możliwości.
A jeśli mam tylko 2 tygodnie?
Warto zacząć — nawet krótki, dobrze zaplanowany program uczy kluczowych umiejętności (kule, schody, transfery) i poprawia tolerancję wysiłku.
Prehabilitacja to inwestycja w szybki i bezpieczny powrót do sprawności. Składa się z ruchu, edukacji, optymalizacji medycznej, żywienia oraz przygotowania praktycznego do codziennych zadań po operacji. Im wcześniej zaczniesz, tym większą masz przewagę na starcie
Checklista do pobrania
Prehabilitacja to wielokierunkowe przygotowanie do operacji. Dobrze zaplanowane działania zmniejszają ryzyko powikłań i przyspieszają powrót do samodzielności. Poniższa lista porządkuje najważniejsze kroki: od ustalenia terminów, przez ruch i oddech, po żywienie i organizację domu.
Jak z niej korzystać?
Zacznij 4–6 tygodni przed zabiegiem (jeśli masz mniej czasu — przejdź przez punkty w kolejności priorytetów).
Odhaczaj zadania i zapisuj notatki/ pytania do omówienia z personelem.
Dostosuj elementy do zaleceń lekarza i fizjoterapeuty (nie każdy punkt będzie dotyczył wszystkich).
Miej ją pod ręką w dniu kwalifikacji i podczas wypisu — to ułatwia komunikację.
Uwaga: Checklista ma charakter informacyjny i nie zastępuje zaleceń medycznych. Zawsze postępuj według wskazań swojego lekarza prowadzącego.
Pobierz